"Homeros “gül parmaklı şafak” diyordu. Yani işte bu metafordur falan filan diye bana izah edersiniz, ama yani işte “gül parmaklı şafak” dediğimiz zaman bir şeyler birleşiyor. Yani, şu şuna nispet ediliyor. Meseleler felsefenin işi, ama bu sözü işiten insan kendisini o bütüne dâhil ediyor. Bu sözü beğenmeyen insan da olur mu? Olur tabii. O, o sırada para kazanmaya çalışıyordur. Yani “gül parmaklı şafak” lafıyla kaybedecek vakti yoktur. Ama bazıları “gül parmaklı şafak” lafını duydukları zaman şöyle bir dururlar. Ne demek istedi acaba diye. Ne demek istediğini bulurlar mı bilirler mi, o ayrı. Ama “gül parmaklı şafak” dendiği zaman şöyle bir durmak şiirle yola çıkmayı kabul etmek demektir. "
.
İsmet ÖZEL
.
ŞİİR TETİKTE GİDER KONFERANSLARI'ndan
.
Resim: Georgia O'Keeffe , Red Hills- Lake George,1927