7 Temmuz 2012 Cumartesi

"... Van Gogh'dan aşırılmış"



" Açtım Van Gogh'u; Crau Ovasına bakıyorum.: (uzakta) dağ mı, mavilik mi, gökyüzü mü, Van Gogh'un düşü mü bu, birbirine karışan? Çeşit çeşit sarı; maviye yatmıştır: bozulacağını o zamandan sezinleyerek, yeryüzünde öyle sarıların; öyle mavilerin olduğunu sonradan görelim için, belgelemiştir doğayı.

Van Gogh'un tablolarına çokluk, birer belgeymişcesine bakarım ben: doğanın, onun da ötesindeki bir giz'in belgeleridir bir bakıma. Alabildiğine de bir 'özlem' kımıldamaktadır bunlarda.

'Fizik' âdeta, fizikötesini hissettirmek için çalışmaktadır tabloların damarlarında, sinirlerinde.

Tüm tablolarının her santimetrekarelerinde de, "Tanrım! Seni arıyorum!" der gibidir Van Gogh.

Nuri Pakdil

( Bir Yazarın Notları I, Edebiyat Dergisi Yayınları, 3. Baskı, Şubat 2012, Sayfa 85)


Notlar:

-
Başlıktaki ifade Cemal Süreya'nın "Dalga" adlı şiirindeki " İki gemiciynen Van Gogh'dan aşırılmış" mısrasından alınmıştır.-

- Resim: Van Gogh, The Reaping at La Crau