“… anlatılamaz, izlenemez, bilincine varılamaz bir hızla değişiyoruz. Yalnız biz mi? Birtakım ekonomik ve sosyal politikalar dışında, aşağı yukarı hepimiz sezgiyle yaşıyoruz. Yarını pek belli olmayan bu dünyada sezgiden başka yöntem de yok galiba. Bir zamanlar aşağıladığımız kadercilik’e de pek benzemiyor değil hani. Çoğumuz böyle ; gazete haberlerini yaşayan, sandviç yiyen, sevişmesini övünçle anlatan, sinemalara giden ve en önemlisi korkan insan. Kendini , bütün gerekleri yerine getirdiği hâlde bir türlü olanlara uygulayamayan adam. Eksik, rahatsız bir adam.
Bana kalırsa çoğumuz yaşamayla ilişkimizi diri tutamadık, yahut bu ilişkileri kurmada yanlış ilmikler attık. Şiirde de bu yüzden bocalıyoruz."
Turgut Uyar(Dost, Sayı 28, Temmuz 1963, Turgut Uyar’la Konuşma)
Korkulu Ustalık'tan...