Kemik

Rilke, Hôtel Biron, Paris

KEMİK

Ve siner tavanlara bir iç yağı kokusu

Sessizce söndürülen mumlardan

Ve insanlar gömerler sağa sola bakınıp

Çok acele bir şeyi görmeden kimsecikler

Ve sonra koşarlar upuzun bulvarlardan

 

Ve eksilir bir koyun geceye davarlardan

Ve insanlar geçerler sağa sola bakınıp

Çok acele bir şeyi ölmeden bir kez daha

Sonra yalnızlıklarda otururlar yalarlar

Çok eski bir kemiği çıkarıp duvarlardan

Behçet Necatigil