Çoban
Önüm sarp, bir ağaç güdüyorum dalsız budaksız
El- etek çeken kumruların yerini çaylaklar alıyor şıp diye
Kuşağıma sokulu salt geçmişi törpüleyen bir eğe
Ve ensekökümde bin bir sinek kılsız kanatsız
Döngeri edip denizi eşiklediğimde –hani şu çirkin huyum-
Yaşamdan silkinmenin sorumsuz içeriği
Ah mı ah, yüreğimi sızlatan o çamsakızları, caneriği
Ve işin tuhafı hâlâ seni seviyorum
Metin Eloğlu
(Şiirce/Dizin,1971)